دانشمندان میگویند، حیات بر روی زمین حدودا ۳.۷ تا ۴.۵ میلیارد سال قبل، بعد از برخورد شهابسنگها آغاز شد: شهابسنگها بر روی سطح زمین منفجر شده و عناصر لازم و ضروری برای حیات را که در خود داشتهاند در حوضچههای آب گرم پخش کرده که باعث واکنشهای شیمیایی برای خلق کدهای ژنتیکیِ اولیه یعنی آر-ان-ای شده است.
بررسیها نشان میدهد، چرخهی رطوبت و خشکی در سالهای ابتدایی کرهی زمین باعث شده تا ساختار مولکولی مواد مغذی در حوضچههای آب گرم آتشفشانی یعنی آر-ان-های(RNA)های اولیهی مورد نیاز برای آغاز حیات و کدهای ژنتیکی، تکثیر و تکرار به وجود بیاید.
محققان دانشگاه مکمستر در کانادا و موسسه ماکسپلانک در آلمان میگویند احتمالا این اتفاق تنها چند میلیون سال بعد از خنک شدن آبهای زمین رخ داده و درحالی که قارهها در حال شکلگیری اولیه بودند.

تاثیرات مختلف بر روی مواد شیمیایی در حوضچههای آب گرم در چرخهی خشکی و رطوبت: فرو رفتن شهابسنگها و دانههای غلیظ بین ذرات خاک، نفوذ، تبخیر، دوباره پر کردن از طریق بارندگی، هیدرولیز مولکولهای پیچیدهتر و تجزیهی شیمیایی توسط نور خورشید.
محاسبات نشان میدهد چرخهی فوق امکان تشکیل مولکولهای RNA را دارند، اساسیترین مولکولهایی که قادر به ذخیرهی اطلاعات ژنتیکی و کاتالیز واکنشهای شیمیایی هستند.
تیم تحقیقاتی میگوید با توجه به رطوبت و تبخیر آب در حوضچههای آب گرم، آر-ان-ای های اولیه نهایتا پیچیدهتر شده و به دی-ان-ای تبدیل میشوند.
عدهای از دانشمندان اعتقاد دارند ارگانیسمهای اولیهی جاندار حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش در حوضچههای آبگرم تشکیل شده است(مطالعهی یک صخرهی باستانی نشان میدهد ۴میلیاردسال پیش اولین ارگانیسمها بر روی زمین وجود داشتهاند) اما عدهای دیگر معتقدند حیات اولیه در جایی عمیقتر و در داخل اقیانوسها تشکیل شده است.
البته در گذشته داروین هم اشارهای به این موضوع کرده بود که احتمالا حیات بر روی زمین در حوضچههای آبی گرم آغاز شده باشد.
آلبر پریس میگوید: سناریوی فعلی که شاید توضیح مناسبی برای پیدایش زندگی بر روی زمین باشد، میگوید چند صد میلیون سال بعد از بعد خنک شدن آب اقیانوسها بر روی کرهی زمین، بلوکهای ضروری برای حیات که در منظومهی شمسی در فضا شکل گرفته بودند، توسط شهابسنگها به حوضچههای آب گرم بر روی زمین برخورد کرده و به تدریج حیات اولیه را شکل دادند.
درواقع جرقهی اولیه زندگی ایجاد مولکول آر-ان-ای بود. اجزای ضروری نوکلئوتیدها که درون شهابسنگها حمل میشده بعد از برخورد به زمین درون حوضچههای آب گرم افتاده و به غلظت کافی میرسند. این اجزای ضروری طی چرخهی تبخیر/بارش افزایش یافته و پیوندهای لازم شیمیایی را ایجاد کردهاند.
یکی از محققین به نام پودریتز میگوید: دی-ان-ای بسیار پیچیده است تا اولین جنبه از زندگی باشد که بتواند ظهور کند. برای شروع حیات باید با یک چیز سادهتر شروع کرد و آن آر-ان-ای است.