سبک‌زندگی داروین

زندگی روزانه چارلز داروین تکراری و یکنواخت بود، هر روز مثل دیروز و به همین ترتیب سال از پی سال تا پایان، بیشتر عمر داروین در داون‌هاوس گذشت. یکی از دلایل این سبک زندگی آن است که هر حادثه پیش‌بینی نشده‌ای که در زندگی او رخ می‌داد ظاهراً موجب تشدید نشانه‌های بیماری وی می‌شد. آنچه در پی می‌آید برنامه یک روز عادی از زندگی داروین است که پسرش فرانسیس داروین روایت می‌کند. چارلز داروین طبق عادت از ماه مارس سال ۱۸۴۹ هر صبح پیش از طلوع خورشید از خواب برمی‌خاست و برای پیاده روی کوتاهی بیرون می‌رفت.

• صبح

۸ ـــ ۴۵:۶ برای خودش صبحانه مختصری تهیه می‌کرد.

۳۰: ۹ـــ ۸ بهترین پژوهش‌هایش را در این فاصله انجام می‌داد.

۳۰: ۱۰ــــ۳۰: ۹ در اتاق پذیرایی نامه‌ها را می‌خواند. نامه‌های خانوادگی توسط همسرش «اما» با صدای بلند خوانده می‌شد در حالی که او خودش روی کاناپه لم داده بود. گاهی در این زمان اما داستان کوتاهی برای چارلز می‌خواند.

۱۲ـــ۳۰:۱۰ پژوهش می‌کرد.

• بعد از ظهر

۱ـــ۱۲ بدون توجه به وضعیت هوا برای قدم زدن در «راه شنی» (به تصویر سمت راست توجه کنید ـ م) همراه سگش «پالی» که یک تریر سفید بود بیرون می‌رفت. در طول مسیر اغلب در کنار گلخانه توقف می‌کرد تا ببیند که آزمایش‌های گیاهی اش در چه حالی به سر می‌برند.

۳۰: ۱ـــ۱ ناهار

۲ـــ۳۰: ۱ در اتاق پذیرایی روی کاناپه روزنامه می‌خواند. داروین به جریانات سیاسی بسیار علاقه مند بود.

۳ـــ۲ کنار شومینه روی صندلی دسته دار بزرگش می‌نشست و نامه می‌نوشت.

۴ـــ۳ در اتاق خواب روی کاناپه استراحت می‌کرد و به رمانی که اما برایش می‌خواند گوش می‌داد.

۳۰: ۴ـــ۴ برای پیاده روی عصر از پله‌ها پایین می‌آمد.

۳۰: ۵۰ ـــ۳۰: ۴ روی پروژه ای که در آن زمان رویش کار می‌کرد تحقیقات بیشتری انجام می‌داد.

۶ ـــ ۳۰: ۵ در اتاق پذیرایی استراحت می‌کرد و کارهای گوناگون انجام می‌داد یا آنکه صرفاً وقت تلف می‌کرد.

• عصر

۳۰: ۷ـــ۶ باز هم در اتاق بالایی استراحت می‌کرد و همسرش برای او رمانی می‌خواند.

۸ ـــ ۳۰:۶ همراه اما و بچه‌ها شام سبکی میل می‌کرد.

۳۰: ۸ ـــ ۸ هر شب دو دست با اما تخته نرد بازی می‌کرد. امتیاز بازی‌ها را تا چند سال نگه می‌داشت.

۹ ـــ ۳۰: ۸ در اتاق پذیرایی یا اتاق مطالعه یک متن علمی‌می‌خواند.

۳۰: ۹ ـــ ۹ به آهنگی که اما با پیانو برایش می‌نواخت گوش می‌کرد.

۱۰ ـــ ۳۰: ۹ اما بقیه داستان را در اتاق پذیرایی برای چارلز می‌خواند.

۳۰: ۱۰ ـــ ۱۰ به اتاق بالا می‌رفت تا برای خواب آماده شود.

۳۰: ۱۰ می‌خوابید.