آگاهی فرگشت و داروینیسم
دندان‌های کشف شده از جنوب چین نشان می‌دهند که انسان‌های هوشمند(Homo sapiens) در حدود ۱۰۰هزارسال پیش به‌اطراف چین رسیده‌اند. این بیشتر از زمانی است که دانشمندان تصور می‌کردند گونهٔ ما از آفریقا مهاجرت کرده است.
در غار سنگ آهک دائو واقع در هونان چین، ۴۷ دندان انسان، استخوان کفتار، پانداهای منقرض شده و بسیاری دیگر از گونه‌های جانوری کشف شده است. محققان در این غار هیچ ابزار سنگی پیدا نکرده‌اند. این احتمال وجود دارد که این انسان‌های کشف شده، هیچ‌وقت در غار زندگی نکرده و توسط شکارچیان به آن‌جا برده شده باشند.
غار دائو در چین
به‌گفتهٔ محققان دانشگاه کالج لندن(University College London) و موسسه دیرین‌شناسی مهره‌داران(Institute of Vertebrate Paleontology)، اندازهٔ دندان‌های کشف شده کوچک، با ریشه‌هایی نازک و تاج معمولی است که متعلق به انسان مدرن می‌باشند.
تعیین سن دندان‌ها کار دشواری بوده است. آن‌ها هیچ کربن رادیواکتیوی نداشتند که یعنی قدمتی بیش از ۵۰ هزار سال دارند.(آشنایی با تعیین سن قدمت فسیل). تیم تحقیقاتی با استفاده از بقایای حیوانات کشف شده، و همچنین استالاگمیت(نوعی ماده معدنی در غارها) که سطح دندان‌ها را پوشش داده است احتمال می‌دهد، قدمت فسیل این دندان بین ۸۰ تا ۱۲۰ هزارسال باشد.
مهاجرت اولیه و ثانویه
طبق برآوردهای پیشین، اولین خروج انسان‌های هوشمند از آفریقا به مناطق دیگر به ۵۰ تا ۶۰ هزارسال پیش می‌رسد. البته در گذشته آثار و استخوان‌هایی در غار غافظهٔ(Qafzeh) اسراییل، با قدمت ۱۰۰ هزار ساله کشف شد؛ همچنین در شبه جزیره عربستان ابزارهای سنگی با عمر ۱۲۵هزارساله پیدا شده بود، اما بسیاری از محققان استدلال کردند آن بقایا یک تلاش ناموفق در مهاجرت گسترده بوده است. انسان‌های مهاجر نتوانستند جلوتر از محدوده خاورمیانه رفته و بنابراین منقرض شدند.
اما این کشف اخیر در چین نشان می‌دهد که مهاجرت و پراکنده شدن انسان‌های اولیه آن‌چنان که تصور می‌شد ناموفق نبوده و آن‌ها توانسته‌اند به شرق آسیا برسند.
پاترا گیلا از دانشگاه آکسفورد می‌گوید:«این همه چیز را تغییر می‌دهد. این بهترین شواهد برای وجود انسان مدرن از زمان‌های اولیه در شرق آسیاست.» گیلا از طرفدارانِ خروج انسان از آفریقا با قدمت ۱۲۵هزار ساله است.
نقشه مهاجرت اولیه و ثانویه انسان‌های هوشمند از آفریقا به
در این خروج، که به مهاجرت اولیه معروف است، انسان‌های هوشمندِ اولیه ابتدا به غرب عربستان، سپس هند و بعد به شرق آسیا رفته‌اند. در خروج دوم، که به مهاجرت ثانویه یا مهاجرت گسترده معروف است، انسان‌های اولیه به اروپا، نواحی شمال آفریقا، جنوب و مرکز آسیا توانسته‌اند برسند.
هنوز DNAیی از دندان‌ها استخراج نشده است تا بتوان ارتباط این انسان‌های اولیه و مردم منطقه دائو یا حتی مردم آسیا را به‌دست آورد. ژان‌ژاک هابلین در موسسه ماکس پلانک می‌گوید، احتمال دارد موج دوم مهاجرت انسان‌های اولیه به آسیا جای انسان‌های موج اول را گرفته باشد. شواهد ژنتیکی نشان می‌دهند که اجداد مردمان آسیای شرقی، در حدود ۵۵ تا ۶۰ هزارسال پیش با نئاندرتال‌ها در غرب آسیا زندگی و ارتباط داشته‌اند.
هنوز مشخص نیست چرا انسان‌های مدرن(در موج اول) که به شرق آسیا رسیده‌اند، به منطقه اروپا نرفته‌اند، جایی که قدمت بقایای انسان به ۴۵ هزارسال پیش می‌رسد. البته مارتین تورس می‌گوید آب و هوای عصر یخبندان اروپا مانعی برای سازگاری و مهاجرت از آفریقا به اروپا بوده است.
هابلین می‌گوید این‌که قدمت دندان دائو به ۸۰هزارسال می‌رسد خوب است، او به حفره‌های دندان‌ها اشاره می‌کند که یکی از ویژگی‌های انسان قدیمی‌تر از ۵۰هزارسال است. البته او احتمال می‌دهد این حفره‌ها مربوط به رژیم غذایی عجیب مناطق استوایی آسیا باشد.
به‌هرحال این مشخص است که مهاجرت انسان‌های هوشمندِ اولیه(اجداد ما انسان‌های هوشمندِ حال‌حاضر) از آفریقا به سایر مناطق دیگر جهان، بیش از یک بار رخ داده است.
منابع:
Scientific American
Science mag
Nature